Narcyz (Narcissus) jest wieloletnią rośliną cebulową należącą do rodziny amarylkowatych (Amaryllidaceae). Jest typowo wiosennym kwiatem, posiadającym jajowatą cebulkę, która pokryta jest błonką z licznymi cebulkami przybyszowymi. Liście narcyzów są równowąskie i trawiaste, utrzymują się przez ok. 4 - 6 tygodni. Roślina ta kwitnie od końca marca do początku maja, w zależności od odmiany. Kwiat narcyza składa się z sześciu płatków i długiej, trąbkowatej rurki, zwanej przykoronkiem. Barwa płatków zazwyczaj jest biała lub w różnych odcieniach żółci, ale również występują kwiaty pomarańczowe, łososiowe bądź o barwie różowawej. Przykoronek pofałdowany na brzegach, zazwyczaj jest koloru białego, bywają również odmiany gdzie posiada barwę żółtą, pomarańczową, różową lub czerwoną.
Narcyz charakteryzuje się intensywnym i pięknym zapachem. Znanych jest ponad 10 tys. odmian tych kwiatów. Narcyzy ze względu na kształt i formę kwiatów podzielone są na grupy, najpopularniejsze z nich to:
- Narcyzy trąbkowe - posiadające przykoronek dłuższy od otaczających go płatków okwiatu.
- Narcyzy wielkoprzykoronkowe - płatki mają podobną długość co przykoronek.
- Narcyzy drobnoprzykoronkowe - płatki okwiatu są znacznie
dłuższe od przykoronka.
Spotykanych jest również wiele form o kwiatach pełnych, lub tzw. mieszańce np.: cyklamineus, jonquill, triandrus, poeticus.
Narcyzy w stanowiskach naturalnych występują w rejonie Morza Śródziemnego, w Portugalii, Anglii, Hiszpanii oraz Francji. Największe hodowle znajdują się w Europie Środkowej, Chinach i Japonii. W południowej Francji i w Holandii hodowany jest głównie w celu pozyskiwania olejku na potrzeby przemysłu perfumeryjnego.
Narcyz znany i wykorzystywany był już w starożytności. Rzymianie uzyskiwali z niego maść o działaniu przeciwbólowym. Arabowie przetwarzali go na lekarstwo przeciw łysieniu. We Francji dodawano go do mydeł i pudrów, oraz leczono nim epilepsję i histerię. Obecnie narcyz ma wiele zastosowań m.in. w przemyśle perfumeryjnym czy leczniczym. Niektóre narcyzy idealnie nadają się do hodowania w doniczkach, w celach dekoracyjnych. Swój urok i piękną woń okazują również w ogrodach. W przypadku kwiatów ciętych należy pamiętać by łączyć ich w bukietach z innymi kwiatami, ponieważ zawierają trujący alkaloid lycorine i są toksyczne. W Japonii korzenie narcyzów w mieszaninie z papką z mąki pszennej wykorzystuje się do leczenia ran. W Wielkiej Brytanii narcyz wykorzystywany jest do produkcji galantaminy, która używana jest w walce z demencją w chorobie Alzheimera.
W przemyśle perfumeryjnym największe znaczenie ma narcyz biały, nazywany również narcyzem wonnym. Olejek z narcyza otrzymywany jest przez ekstrakcję rozpuszczalnikami lotnymi lub metodą enfleurage - która obecnie prawie definitywnie jest porzucona ze względu na bardzo wysokie koszty. Olejek posiada intensywny, słodki hipnotyzujący i uderzający do głowy zapach, który ma działanie uspokajające oraz redukujące stres i napięcie. Zaliczany jest do afrodyzjaków, posiada właściwości odprężające i relaksujące. Zapach olejku przypomina połączenie jaśminu z hiacyntem. Olejek z narcyza jest głównym składnikiem aż w 11% współczesnych perfum najwyższej jakości.